Dwór Lata
W twardej skorupie Lata buzuje gorące wnętrze. Dwór działa niczym niezawodny mechanizm, gotów w każdej chwili stanąć do walki z wszelkim zagrożeniem, pod wodzą swego Króla. To karni i nieustraszeni Odmieńcy, których napędza blask gniewu i pasji.
Nie można się oprzeć wrażeniu, że mieszkańcy Rygoru mają wysokie mniemanie o sobie. Każdy z nich próbuje za wszelką cenę udowodnić wyższość Lata nad pozostałymi Dworami. Ale czegóż spodziewać się po oddziale wojowników, gdzie kobiety są tylko ozdobą? Choć daje się słyszeć czasem, że Królowa, choć żyje w cieniu swego małżonka, jest w stanie rozpalić serca swych poddanych nawet mocniej niż on sam.
Dwór Lata rozpoznasz po dobiegającym z oddali szczęku oręża i odgłosach wydawanych komend, lub - jeśli będziesz miał okazję znaleźć się w pobliżu w porze odpoczynku - usłyszysz śpiew żołnierzy Lata, przerywany rubasznym śmiechem i dźwiękiem zderzających się kufli i pucharów. Obóz oświetlony jest jasnym blaskiem ognisk, otoczony łopoczącymi na wietrze dumnymi chorągwiami w barwach złota i płomieni. Stojaki na broń prezentują gotowe do użycia i świetnie utrzymane włócznie, miecze i tarcze. Równo ustawione proste żołnierskie namioty flankują ten najbardziej okazały, goszczący jego Królewską Mość wraz z Małżonką. Wokół unoszą się wonie pieczonego nad ogniem mięsa i świeżego chleba.
Odmieńcy Dworu Lata to karny oddział zżytych ze sobą wojów, dumnie obnoszących swój status zbrojnego męża. Ich stroje są przede wszystkim praktyczne, by mogły dobrze służyć zarówno w przeciągającej się podróży, jak i w czasie dłuższego postoju. Lniane koszule, luźno wiązane pod szyją, skórzane karwasze czy wysokie buty to najchętniej noszone części garderoby. Ubiory, choć z reguły proste w kroju, często przystrojone są wyrafinowanym haftem lub przyciągającym wzrok dodatkiem. W słońcu błyszczą wypolerowane elementy zbroi i nieliczne ciężkie złote łańcuchy, zdobiące dumnie wyprężone sylwetki. Obszyte maleńkimi dzwoneczkami płaszcze dodają splendoru, a przetykane złotem szarfy dźwigają broń równie piękną, co zabójczą. Kobiety o płomiennym spojrzeniu, towarzyszące Żołnierzom Słońca, ukochały sobie niewielką, aczkolwiek drogocenną biżuterię, podkreślającą ich pyszne suknie.
Rygor tchnie żywiołem Ognia i Powietrza. Jego mieszkańcy lubują się w barwach starego złota, purpury, czerwieni i ognistej miedzi, złamanych od czasu do czasu blaskiem błękitu.
Co Dwór Lata myśli o pozostałych mieszkańcach Matecznika:
DWÓR JESIENI: Ta zbieranina indywiduów, bez wspólnego celu i szacunku dla władzy - to ma być w ogóle Dwór? Zaprzepaścili swój prześwit w Gąszczu, a z nim swoją siedzibę, teraz tułają się jak banda dzikusów.
DWÓR ZIMY: Są najbliżsi nam charakterem - zdyscyplinowani i dobrze zorganizowani. Z nimi najłatwiej byłoby nam się porozumieć, gdyby nie to, że rządzi tam kobieta. Nie ma tam prawdziwych wojowników? I jak to możliwe, ze stary król dał się wysadzić z siodła?
DWÓR WIOSNY: Brak porządku, hierarchii i prawdziwego władcy. Ta chaotyczna, chutliwa zgraja istnieje chyba wyłącznie po to, by można było zaspokoić tam cielesne potrzeby, odprężyć się i natychmiast o tym zapomnieć.
LUDZIE: Naczynia przechowujące Blask. Są przydatnymi narzędziami, ale nie ma potrzeby się do nich przywiązywać. Wszak każde narzędzie można wymienić na nowe.
Dworzanie Lata
- Słońce (Król) - Potężny jednowładca, monarcha, rycerz, pogromca bestii. Honorowy, waleczny i mądry. Prawdziwy król, ukochany przez swych żołnierzy i poddanych.
- Feniks (Królowa) - Olśniewająca piękność i idealna władczyni. Ukochana żona króla, całkowicie mu oddana. Ich miłość rozpala serca wiernych uwielbieniem.
- Susza (Legat) - Szara eminencja na Dworze Lata, zdaje się wiedzieć wszystko o wszystkich i mieć oczy dookoła głowy. Uosobienie mądrości i wyrachowania. Wieść niesie, że znał Słońce jeszcze z czasów niewoli u Fae, nic więc dziwnego, że jest jego przyjacielem i doradcą.
- Lew (Prefekt) - Upolowany niegdyś przez Króla, obecnie jest jego prawą ręką. Doskonały i dumny wojownik, który nigdy się nie poddaje. Zawsze podąża za swoimi instynktami, do tego stopnia, że w swych napadach gniewu bywa nieobliczalny.
- Miecz (Ambasador) - Starszy brat Sztyletu. Zapaleniec rozmiłowany w pojedynkach, zawsze pierwszy rwie się do walki. Prawdziwie nieustraszony i waleczny, uwielbia chełpić się swymi umiejętnościami i pławić się w podziwie. To sprawia, że nigdy nie przepuści okazji do tego, by udowodnić swą wyższość. Bezgranicznie oddany swemu Królowi, jest jednym z jego najwierniejszych wojowników.
- Ifryt (Centurion) - Ciepły uśmiech, żar w spojrzeniu, gorący temperament - żadna kobieta nie może pozostać obojętna na urok tego czarującego wojownika. Umiarkowanie nie jest jego domeną - są tylko skrajne, spalające emocje. W jednej chwili kocha na zabój, w następnej - nienawidzi, i sięga po broń. Porwany ideą, podpali cały świat.
- Burza (Centurion) - Nieobliczalna, groźna i niszczycielska na polu walki, z szerokim uśmiechem na ustach wstępuje na Arenę i zawsze schodzi z niej zwycięska. Chodzą plotki, że niemalże pokonała więżącą ją Fae. Szanowana i podziwiana zarówno przez dworzan, jak i wojowników.
- Sęp (Immunes) - Nie można nazwać go miłym, a już na pewno nie przystojnym, żadna jednak z tych cech nie jest istotna w jego fachu. Jest milczkiem, patrzącym czujnie spod przymkniętych powiek, a żaden szczegół otoczenia nie umyka jego uwadze. Jeśli już się odezwie, cedzi złośliwości wobec słabszych od siebie, którymi gardzi.
- Oset (Immunes) - Obca piękność, w której oczach czai się uwięziona bestia. Z własnego wyboru przybyła na Dwór, by złożyć przysięgę wierności, i nikt nie śmiał zakwestionować jej decyzji. Skropione krwią kolce, w które była przyobleczona wystarczyły, by przekonać do niej Króla. Jest w niej dzikość, trzymana w szachu jedynie przez jej ogromne opanowanie. A przy bliższym poznaniu można zastanawiać się, czy to swego człowieczeństwa nie więzi na dnie serca.
- Skorpion (Immunes) - Osobliwa istota o twarzy skrytej za maską. Szczupła sylwetka, wyważone, nienaturalne ruchy - kobieta to, czy mężczyzna? Jak odpowiedzieć na to pytanie, gdy przy każdym spotkaniu Skorpion wydaje się być kimś innym? Jedno jest pewne - pod tą całą aurą niepokojącej tajemnicy, gdzieś głęboko czai się dobrze skrywane, zabójczo jadowite żądło.
- Szakal (Legionista) - Drobny cwaniaczek i spryciarz, którego niektórzy uważają za oszusta. Jednak pomimo swojego wywrotowego charakteru wydaje się być lojalnym poddanym, głośno wyrażającym podziw dla swojego władcy i idei zmilitaryzowanego Dworu.
- Byk (Legionista) - Siłacz, przywiedziony na Dwór Lata jako trofeum Króla Słońce, który pokonał go w walce. Wielki niczym góra i nie znający, co to strach, a jednocześnie prostolinijny niby nad wiek wyrośnięte dziecko. Wojownik, gubiący się w zawiłościach polityki i dworskich knowań, reagujący na nie znudzeniem i złością.
- Sztylet (Legionista) - Opanowany i nie rzucający się w oczy, pozostaje jakby w cieniu Miecza. Nie wydaje się jednak, by to mu przeszkadzało. Cichy towarzysz swego brata, zawsze skryty za plecami innych, choć nie wygląda na tchórza. Choć w obejściu jest łagodny, a w jego głosie pobrzmiewa dziwna melancholia, w oczach często pojawia się niebezpieczny, zimny błysk.
- Fatamorgana (Dama Dworu) - Ukochana siostra Króla; rodzeństwo zostało porwane przez Fae, jednak obojgu udało się uciec. Efemeryczna, niestała i ulotna niczym opiumowe wizje, którym się oddaje. Wielu widzi w niej wyrocznię, inni obiekt westchnień. Kusząca i uzależniająca, bawi się swoimi kochankami wbrew prośbom brata.
- Popiół (Ochmistrzyni) - Kobieta o głosie nie znoszącym sprzeciwu i charakterze silnym niczym skórzany rzemień, zajmująca się życiem codziennym na Dworze Lata. Rozsądna i praktyczna, jest dla wojowników Króla Słońca jednocześnie przyjaciółką, opiekunką i gospodynią. Znana ze swej lojalności i oddania bliskim, żadnego z nich nigdy nie zostawiła w potrzebie.
